SPÓJRZ PRAWDZIE W OCZY – CZYLI KILKA SŁÓW O OCZACH SIBERIAN HUSKY

O oczach siberian husky krąży wiele mitów. Część osób jest przekonanych, że „autentyczny” siberian husky powinien mieć albo niebieskie albo różnokolorowe oczy. Nie jest to nic nadzwyczajnego, to częsta u tej rasy heterochromia o której kilka słów później.

Niestety pokutuje przekonanie, że „najwartościowsze”, a może nawet jedyne „prawdziwe” są  siberian husky to te niebieskookie. Mają one największe wzięcie w sprzedaży szczeniąt, co spowodowało, że część hodowców tej rasy bez większego namysłu rozmnaża niebieskookie zwierzęta, bez względu na wartość kojarzonych do rozrodu par. Na dalszą selekcję w kierunku innych pożądanych cech czasem brakuje wiedzy i czasu.

 

Jak  powinny wyglądać oczy siberian husky ?

Wzorzec rasy wyraźnie to określa.

Oczy powinny być ustawione lekko skośnie, rozstawione umiarkowanie szeroko i mieć kształt migdała.

Optymalny kształt to kształt oczu wilka arktycznego. Oczy winny byś średnio głęboko osadzone.

Oczy płytko osadzone bywają zbyt okrągłe, nadają wyraz zdziwienia i płochliwości co kłóci się z temperamentem rasy.

Oczy zbyt głęboko osadzone wydają się trójkątne i nadmiernie skośne.

Oko zbyt okrągłe jest narażone na urazy mechaniczne lub uszkodzenia wywołane odbiciem promieni słońca.

Najbardziej optymalny rozstaw oczu przekracza długość pojedynczej szpary ocznej ale nie przekracza długości obu szpar.

 

Zdjęcie poniżej przedstawia prawidłowo osadzone, prawidłowego kształtu oczy, bez względu na kolor ich tęczówki.

 

 

 

 

 

 

 

Zdjęcie - Ilustrowany wzorzec rasy (Illustrated Standard SHCA)

 

Kolejne zdjęcie przedstawia od góry od lewej - czy osadzone zbyt ukośnie, oczy osadzone zbyt blisko

w drugim rzędzie od lewej - nie w kształcie migdała (zbyty okrągłe), nie ustawione skośnie, nie umiarkowanie rozstawione (zbyt szeroko rozstawione)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zdjęcie - Ilustrowany wzorzec rasy (Illustrated Standard SHCA)

Kolorystyka przewiduje różne odcienie barwy brązowej lub niebieskie. Wzorzec dopuszcza heterochromię – jedno oko niebieskie a drugie brązowe. Zdarza się również, że jedna tęczówka potrafi być dwubarwna, niebieska z brązowymi plamami lub brązowa z niebieskimi plamami.

Poniżej zdjęcie przedstawiające różne kolory oczu siberian husky

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zdjęcie - Ilustrowany wzorzec rasy (Illustrated Standard SHCA)

Zgodnie z badaniami (na rok 2018) przeprowadzonymi przez Embark Veterinary (USA) na niebieski kolor oczu ma wpływ duplikacja w chromosomie 18 w pobliżu genu ALX4. Ta duplikacja jest związana z niebieskim kolorem tęczówki u siberian husky i u owczarków australijskich, u których nie występuje umaszczenie merle.

Pamiętać należy, że wszystkie szczenięta po narodzeniu są niebieskookie. Początkowo oczy są granowe, z czasem stają się szare, by następnie przybrać wyrazistą barwę właściwą dla danego osobnika. Jedne rozjaśniają się do niebieskich, inne do różnych odcieni brązu. Najtrudniej ocenić kolor tęczówki u szczeniąt brązowo – białych. U nich tęczówki przybierają z czasem barwę bursztynu.

 

Wpływ koloru tęczówki na wygląd i użytkowość siberian husky

Barwa oczu ma wpływ na wyraz głowy. Oczy ciemne nadają psu spokojny, łagodny, wręcz dystyngowany wygląd. Oczy niebieskie są przenikliwe, nadają wyraz dzikości, przy czym wydają się one bardziej okrągłe, bo źrenica jest lepiej widoczna.

Kolor i kształt są istotne nie tylko z powodu wyrazu głowy psa, lecz również jego użytkowości.

Kształt oka to nie tylko efekt pracy hodowlanej, ale również cecha przystosowawcza do trudnych warunków atmosferycznych. Nieduże migdałowego kształtu oko lepiej chroni przed wiatrem i mrozem, są mniej narażone na urazy.

Dla użytkowości nie bez znaczenia jest barwa tęczówki. Te o jasnej tęczówce są wrażliwsze na promienie słoneczne szczególnie w śnieżne dni. Widać to wyraźnie, gdyż niebieskookie psy mrużą oczy. Zauważyć to można u psów różnookich, które przy silnym słońcu przymykają oko niebieskie, co daje wrażenie, jakby puszczały do nas oczko.

Mimo urody niebieskich oczu do pracy na śniegu przydatniejsze są osobniki o ciemniejszej tęczówce.

 

Choroby oczu

ZAĆMA – może występować w formie dziedzicznej lub starczej. Soczewka chorego oka traci przezroczystość, staje się mętna przez co mniej światła dociera do oka. Nieleczona zaćma prowadzi do najpierw stopniowej a następnie całkowitej utraty wzroku u psa. Zaćma dziedziczna ujawnić się może już u 3 miesięcznego szczenięcia i tworzy się w tylnej części soczewki oka, początkowo na jednym a następnie po kilku miesiącach na drugim oku. Dziedziczy się prawdopodobnie recesywnie.

DYSTROFIA ROGÓWKI OKA jest spowodowana niewłaściwym odkładaniem się lipidów w rogówce oka skutkiem czego jest jej matowienie. Pojawia się w różnym okresie życia psa, czasem kilka miesięcy, czasem kilka lat. W związku z tym nie ma pewności, że do hodowli dobiera się zdrowe osobniki. Dziedziczy się prawdopodobnie recesywnie.

POSTĘPUJĄCY ZANIK SIATKÓWKI – PRA – polega na uszkodzeniu siatkówki oka.

U siberian husky występuje XL PRA (X linked PRA), co oznacza, że cecha jest przenoszona na chromosomie płci X. Samce posiadające chromosomy płci XY mogą być zupełnie zdrowe lub chore. Suki posiadające chromosomy płci XX mogą być nosicielkami PRA nawet w przypadku gdy choroba ujawnia się u nich w nieznacznym stopniu. Oznacza to, że uszkodzenie siatkówki nawet jeśli występuje nie prowadzi do utraty wzroku jak u chorych samców.

Badania genetyczne w kierunku XL PRA u siberian husky wykonuje między innymi laboratorium czeskie laboratorium GENOMIA.